Pieter-Jan (27 jaar) werkte deze zomervakantie als vrijwilliger aan het onthaal in Hof van Egmont.
Wie regelmatig bij wzc Hof van Egmont over de vloer komt, had het misschien al in de gaten: er zat de voorbije maanden iemand nieuw achter de onthaalbalie. Pieter-Jan Clement (27 jaar) werkte er deze zomervakantie drie dagen in de week als vrijwilliger. Dat is op zich al bijzonder, maar nog straffer als je weet dat Pieter-Jan een beperking heeft namelijk een visuele beperking. .
Pieter-Jan werd blind door een hersentumor toen hij vijf jaar oud was. Zijn ouders bleven hem zo zelfstandig mogelijk opvoeden en hem zo veel mogelijk deel te laten uitmaken van de ‘normale’ wereld.
Na zijn middelbare studies volgde hij via de Brailleliga een kantooropleiding en ging via hen op zoek naar werk. Dat was niet zo gemakkelijk. Maar in 2016 lukte het hem om te starten met vrijwilligerswerk bij het Stedelijk Onderwijs, waar hij nu 4/5 werkt tijdens het schooljaar. “Tijdens de zomervakantie kon ik daar maar twee dagen per week terecht. Omdat ik niet graag stilzit, ben ik via Vrijwilligerspunt op zoek gegaan naar aanvullend vrijwilligerswerk op woensdag, vrijdag en zaterdag. Zo ben ik terechtgekomen in het Hof van Egmont.”
Woon-werkverkeer: niet zo simpel
“Mijn eerste werkdag bestond uit leren op mijn werkplek te geraken. Via de NMBS krijg je als persoon met een visuele beperking ondersteuning in de treinstations, maar het stukje van het station van Mechelen naar het woonzorgcentrum moest ik zelf overbruggen. Dat was niet zo eenvoudig. Eenmaal aangekomen ontdekte ik dat ik niet alleen zat aan de balie. Ik werkte samen met Hanane, en onze taken zijn complementair. Mijn taken waren mails doorsturen, mails beantwoorden, telefonie en mensen aan de balie te woord staan. En Hanene was vooral bezig met administratie zoals het inschrijven van nieuwe bewoners.”
Hoofdtelefoon om te lezen
“Ik niet zoveel extra materiaal nodig om te kunnen werken. Er moet alleen specifieke voice-over software op de computer worden geïnstalleerd. Die software leest dan voor wat er op mijn scherm staat. In het Hof van Egmont gebruik ik die bijvoorbeeld voor websites, Word, Outlook en Excel. Met een visueel programma zoals bv. PowerPoint of websites die voornamelijk uit afbeeldingen bestaan, kan ik natuurlijk niet werken.
Via een hoofdtelefoon hoor ik wat er op een website staat. Die zet ik altijd op langs een oor, zodat mijn andere oor vrij blijft voor telefoons of om vragen van mensen aan de balie te beantwoorden.”
Over koetjes en kalfjes
“De eerste week verliep de communicatie met de bewoners van het Hof van Egmont wat stroef. Ze spraken me vaak onzeker aan, vooral omwille van mijn hoofdtelefoon Een hoofdtelefoon doet al gauw denken dat iemand druk bezig is en niet gestoord wil worden. Daarom hebben we een bordje gezet met wat uitleg om die aanspreekdrempel te verlagen. Dat werkte gelukkig.”
“De bewoners werden al gauw ook erg nieuwsgierig. Ik kreeg regelmatig de vraag hoe ik werkte en hoe de software precies werkte die ik gebruikte. Dat was nog niet zo gemakkelijk om uit te leggen aangezien oudere mensen niet zo vertrouwd zijn met computers en niet weten wat voice-over software precies is. Dat leverde soms wel grappige situaties op. Er zijn ook bewoners die regelmatig langskwamen om gewoon eens een kort babbeltje te doen.”
Go Pieter-Jan!
Behalve vrijwilligerswerk, is Pieter-Jan ook de rest van de week erg druk bezig. “Op maandag komt familiehulp langs, zij helpen mij met huishoudelijke taken die ik zelf niet of minder goed kan doen door mijn visuele beperking. Er zijn huishoudtaken die ik zelf kan zoals stofzuigen en koken en andere waarbij ik toch nog een beetje hulp nodig heb, zoals bijvoorbeeld dweilen. Maar verder heb ik een vrij ‘normaal’ leven! Ik ga naar de winkel, doe aan sport, bezoek mijn vrienden in het weekend … En sinds deze zomer ben ik de trotse eigenaar van een eigen appartement.”
Ik kom terug!
“Ik ben sowieso van plan om ook in het schooljaar nog voor Hof van Egmont te blijven werken. Weliswaar om de twee weken op zaterdag, zodat ik mijn kennis up-to-date kan houden voor wanneer ik in de schoolvakanties terugkom. De sfeer onder het personeel is erg goed, ik voel mij hier goed en doe het werk ook heel graag.”
